حضرت رسول(ص) مي­فرمايند:

«همانا دخترم، فاطمه ناميده شده زيرا خداوند متعال او را و هر كس كه او را دوست دارد، از جهنم جدا مي­كند.»

دعا و عبادت زهرا(س)

امام حسن مجتبي(ع) مي­فرمايد: شب جمعه مادرم را ديدم كه از بستر برخاست و به نماز ايستاد و همچنان به ركوع و سجود و عبادت پروردگار ادامه داد تا آنكه سپيده­ي سحر دميد. به دعاهاي او گوش كردم، نام مردان و زنان با ايماني را به زبان مي­آورد و براي مؤمنين بسيار دعا مي­كرد، ولي يك بار براي خود دعا نكرد.

پس عرض كردم: «مادرم! چرا براي خودت دعا نمي­كني آن­گونه كه براي ديگران دعا فرمودي؟»

فرمود: «پسرم! اول همسايه، بعد خانه!»

و نيز از حسن بصري نقل شده كه گفت: «در امت اسلام هيچ كس عابدتر از فاطمه(س) نبود، او آنقدر به عبادت ايستاد كه پاهايش ورم كرد.»

كوتاه سخن آنكه: روايت شده، هنگام عبادت، نور حضر زهرا(س) براي اهل آسمان مي­درخشيد، همان­گونه كه ستارگان آسمان براي اهل زمين مي­درخشند.


نمونه­اي از آگاهي­بخشي زهرا(س)

روزي زني به محضر حضرت زهرا(س) آمد و عرض كرد: «مادر ناتواني دارم كه درباره­ي نماز، مسائلي را نمي­داند، مرا نزد شما فرستاده تا آن سئوالات را بپرسم.»

حضرت فرمود: «بپرس.»

او تمامي سئوالات خود را پرسيد و پاسخ كامل شنيد، ليكن از بسياريِ سئوال خود شرمنده شد و گفت: «اي دختر رسول خدا! بيش از اين شما را زحمت نمي­دهم.»

فاطمه(س) فرمود: «هر آنچه را كه نمي­داني بپرس و ابداً شرم مكن؛ آيا شخصي را مي­شناسي كه در برابر صد هزار سكه­ي طلا اجير شود تا بار سنگيني را يك روزه بالاي بامي ببرد و اظهار خستگي كند؟!»

او گفت: «نه.»

فاطمه(س) فرمود: «من نيز در پيشگاه خدا اجير شده­ام، تا در مقابل هر پاسخي كه به تو مي­دهم پاداشي بگيرم كه اگر بين زمين تا عرش را پر از مرواريد كنند و به من دهند باز ارزش آن پاداش بيشتر است. از پدرم شنيدم كه فرمود: «به علما در قيامت به اندازه­ي علم و به قدر تلاشي كه در راهنمايي مردم كرده­اند پاداش داده مي­شود.»


   با تشکر از وبلاگ ابوالفضل علمدار(علیه السلام)